In 2019 was de Ripse vrijwilligersstichting Signi in de Oosterschelde in Zeeland bezig met zoeken naar een in het water beland mens. Zowel zoekhonden als een vrijwillige duiker hielpen mee. En juist vanwege die duiker heeft de Arbeidsinspectie toentertijd een boete opgelegd van 12.000 euro omdat zij allerlei regels voor de ‘professionele duikarbeid’ zouden hebben overtreden. Die boete zou de stichting beëindigd hebben, want dat konden ze niet opbrengen: zij moeten het alleen van donaties van particulieren hebben. Die boete is in de loop van die zes jaar verlaagd naar 1.200 euro, maar ook dat is een hoop geld. En het is nu een principekwestie geworden.
De vrijwilligers met speciaal opgeleide honden, die sinds 2004 ruim vijfhonderd vermiste personen terugvonden, zijn sindsdien in een slepend juridisch conflict met de Arbeidsinspectie verwikkeld. Nu, zes jaar later, buigt de Raad van State zich over de affaire.
Al zes jaar kunnen de vrijwilligers geen duikers meer inschakelen bij hun zoekacties. ,,Dat scheelt meerdere vondsten per jaar. Evenzovele keren moeten we nabestaanden teleurstellen. Vanuit de boot zien we dan wel stoffelijke resten, maar we kunnen er niet bij”, zegt Esther van Neerbos van Signi Zoekhonden tijdens de rechtszaak in Den Haag.
De Arbeisinspectie vindt dat het om professionele duikarbeid ging waarvoor strenge regels gelden. Maar ook de Raad van State zet overduidelijk vraagtekens bij de argumenten van de Arbeidsinspectie. Op de Oosterschelde zijn vaak duikers voor onderwaterfotografie bezig. En dat vindt de arbeidsinspectie prima. Voor Signi is het inzetten van beroepsduikers, waar de inspectie op aan dringt, onbetaalbaar.
Bron: Eindhovens Dagblad
